Zanim główną rolę kobiecą otrzymała Ruth Wilson, brano pod uwagę również Jessicę Chastain i Abbie Cornish.
Andrea Riseborough oraz Sarah Gadon były przesłuchiwane do roli w filmie.
Przed rozpoczęciem zdjęć do filmu większość z obsady uczestniczyła w obozie kowbojskim na ranczu w Albuquerque (Nowy Meksyk, USA), ucząc się wymaganych do filmu umiejętności, takich jak jazda konna, strzelanie, wiązanie lasso, siodłanie konia.
Wśród pracujących przy filmie specjalistów technicznych znajdował się Keith MeriweatherKeith Meriweather, ekspert-rewolwerowiec, który uczył obsadę filmu niuansów w obsłudze broni i tricków.
Przy filmie jako konsultant wizualny pracował Mark 'Crash' McCreery, który własnoręcznie wykonał piktogramy rdzennych Amerykanów zdobiące scenografię oraz namalował symbole w osobiście zaprojektowanym dwustumetrowym tunelu kolejowym, który wybudowano w Creede (Kolorado, USA).
Wszystkie widoczne w filmie amerykańskie flagi mają 50 gwiazdek na niebieskim polu, ale w ówczesnym czasie było ich jedynie 38.
Podczas pogrzebu widoczne są sępy, których gatunek nie występuje w Ameryce Północnej.
Odznaki, jakich używają członkowie formacji Texas Rangers, wykonane są w stylu, który w ogóle nie był przez nich wykorzystywany. W dodatku oddział ten nie nosił żadnych odznak w późnych latach 70. i we wczesnych latach 80. XIX wieku.
Akcja filmu rozgrywa się w 1869 roku, a w tym okresie formacja Texas Rangers była rozwiązana na wskutek reorganizacji funkcjonowania stanu Teksas. Formacja została ponownie zawiązana dopiero w 1872 roku.
Konie, na których jedzie szeryf i jego zastępcy w stronę stacji kolejowej, różnią się od tych, na których odjeżdża ze stacji po przejeździe pociągu.
Film przedstawia budowę Kolei Transkontynentalnej przez Teksas, w którym także znajduje się Promotory - miejsce zakończenia budowy. Jednakże, linia Kolei przebiega daleko od granic tego stanu, a wspomniane miejsce znajduje się w stanie Utah.
Akcja filmu rozgrywa się w 1869 roku, a jeden z bohaterów wspomina o stanie Oklahoma, który w ówczesnych latach nazywany był Terytorium Indiańskim.
Wendigo to postać z legend Indian z plemion Algonkinów, do których nie należeli Komanczowie.
Podczas rozgrywającego się w 1933 roku prologu możemy usłyszeć utwór "Tumbling Tumbleweeds" Gene'a Autry'ego. Piosenka ta została nagrana dopiero w 1935 roku.
Rozporządzenie dotyczące bezpieczeństwa zdrowia w domach publicznych nie istniało przed 1905 rokiem.
Lokomotywy parowe są napędzane węglem w okresie, kiedy drewno było głównym paliwem. Węgiel stał się powszechnie wykorzystywany w transporcie kolejowym na terenie USA dopiero po 1870 roku.
Kiedy Butch kończy wycinać serce Dana, Dan siedzi z głową odwróconą w prawo i ma otwarte oczy. Jednak kiedy Tonto kuca przed nim by odebrać jego naszyjnik, głowa Dana jest obrócona do przodu, a oczy zamknięte.
Kiedy Tonto grzebie rangerów, biały kapelusz Johna leży na ziemi. W pewnym momencie zostaje nadepnięty przez konia, ale w kolejnym ujęciu widzimy, że mimo tego nie zmienił swojego kształtu.
Podczas początkowej sceny w pociągu kobiety śpiewają napisany w 1864 roku przez pastora baptystów Roberta Lowry'ego utwór "Shall we Gather at the River" (co jest hołdem twórców filmu dla twórczości amerykańskiego reżysera westernów Johna Forda). Jedna z kobiet stwierdza jednak, że są prezbiterianami. Prezbiterianie uznają chrzest niemowląt przez pokropienie, tak więc jest mało prawdopodobne, by śpiewali pieśń o chrzcie przez zanurzenie w rzece.
Kiedy Jeździec znikąd strzela ze swojej broni podczas podróży pociągiem, oddaje ponad 20 strzałów, podczas gdy korzysta z sześciostrzałowego rewolweru.
W kilku scenach zauważyć można, że bohaterowie dosiadają konia z jego prawej strony. Jest to nieprawidłowa praktyka, która może speszyć zwierzę.
Firma Sears & Roebuck powstała dopiero w 1893 roku, podczas gdy akcja filmu rozgrywa się w 1867 roku.
Film kręcono w Albuquerque, dolinie Puerco, Hurley, Angel Fire, Abiquiu, Shiprock (Nowy Meksyk, USA), Creede, Alamosie, Durango (Kolorado, USA), dolinie Monument Valley (Utah i Arizona, USA), w Teksasie (USA) oraz w Sunland i Lone Pine (Kalifornia, USA).
Platforma, na której budzi się John Reid została wybudowana na skraju górzystego wzniesienia w Parku Stanowym Dead Horse Point w Moab (Utah, USA) na wysokości ponad 2000 (600m) stóp nad doliną i rzeką Kolorado. Platforma o wysokości 18 metrów była faktycznie rozklekotana i to sam Armie Hammer stoi na jej szczycie.
Zdjęcia do filmu kręcono od 13 lutego do lipca 2012 roku.
Charakteryzacja Johnny'ego Deppa w filmie była inspirowana obrazem "I am crow" indiańskiego artysty Kirby Sattlera.
Stworzenie maski Lone Rangera wymagało wielu prób i błędów. Zrobiono między innymi dziesięć różnych wzorów i siedem odlewów twarzy Armiego Hammera, ale ostateczną wersję uformowano próżniowo i wykonano z bardzo miękkiej koziej skóry.
Filmowanie wymagało od kilku aktorów, między innymi od Johnny'ego Deppa, Armiego Hammera, Tom WilkinsonToma Wilkinsona, Williama Fichtnera i Ruth WilsonRuth Wilson utrzymywania się na szczycie pociągu pędzącego z prędkością 65km/h.